سفره دوازده متری مادرم  

زمانی که مدرسه می رفتم زنگ درس دیکته برام سخت بود به عبارتی دیکته را دوست نداشتم،

یکی از خاطره های آن نوشتن این دو کلمه بود

فراق و فراغ

وقتی معلم می گفت فراق ، فراغ باید کمی مکث می کردی و بعد می نوشتی و معلم وقتی دیکته من را تحصیح می کرد .

می گفت چند مرتبه بهت بگم ،باید به معنی جمله توجه می کردی .

من سکوت می کردم چون این کلمه برای من بی معنی بود بعد می گفت: ده مرتبه کلمه فراق را با معنی آن بتویس !

فراق ، دوری ، جدایی ، تنهایی

فراق دوری ، جدایی ، تنهایی ،

شب فراق که داند که تا سحر چند است !!!! ( سعدی )

حالا متوجه شدم که من چرا کلمه فراق را دوست نداشتم ،

و همیشه فراغ برام این بود،

و نه این فراق ،