سفره دوازده متری مادرم  

چه زیبا بود اتاق مهمون خونه

اتاق بزرگه ، با اون پرده مخملی سبز رنگ ، پشتی ها ردیف کنار هم ، جای هر کس تو مهمونه خونه معلوم بود ، افسوس

استکان های چایی ردیف جلوی هر مهمون، قندون قند ،هر یک قندون برای دو نفر ، میزبان می گفت بفرمایید چایی سرد میشه از دهن میفتته

بعد همزمان، مهمان ها قند را بر می داشتند و میزدند داخل چایی و چای گرم را نوش جان می کردند ، و بعد گرم صحبت می شدند .

گرمی چایی ، به دوستی ها و محبت ها گرمی می داد و هنگام خدا حافظی می کفتند ، انشالله زود به زود با هم یک چایی داغ ،داغ می خوریم ،

خدا حافظ