اول یک تشکر ویژه دارم از مترو سواران شهرم

واما

بعد از مدتها تصمیم گرفتم از مترو استفاده کنم ،

خوشحال شدم که بعد از چند پله ایستگاه مترو از سطح خیابان که بالا رفتم پله برقی بود ، و پله برقی خیلی تمیز و مرتب و مردم عزیزم که هر روز از این وسیله استفاده می کنند با تحمل پای خود را بر اولین پله می گذاشتند و بعد از ثانیه ای به پایین می رسیدند ، بدون عجله و هول دادن .

ممنون از طراحان این ایستگاه ها که تابلو های عبور مسیر مترو ها به دیوار ها نصب بودند ( بابا خداوند بیامرزد شما را که مرا به مدرسه فرستادی ) و کف زمین خط های عبور با رنگ مخصوص آن ایستگاه، بر روی زمین کشیده شده بود و مسیر شما را با نوشته بر روی آن مشخص می کرد ، آفرین

همه جا تمیز هیچ اشغالی روی زمین نبود ، مردم با شتاب اما مودب عبور می کردند ، قطار آمد مملو از مسافر اما مسافرین کار بلد بودند از یک سمت درب قطار پیاده می شدند و از سمت دیگرش سوار ، درب بسته شد و همه با مهربانی در کنار هم موبایل بدست شانه به شانه هم قرار گرفتند ،

چیزی که برای من مهم بود تمیزی و نظافت راهروهای مترو داخل قطار و تحمل مسافران عزیزم بود ،

در زیر زمین آرام بدون بوق موتور سوار . به آرامی از راهرو های ایستگاه های متر و عبور می کردی و ترسی نداشتی که الان یک موتور سوار پشت شماست ،

مترو ما بی نظیر است ، با داشتن مردمان خوب

حتما یک دفعه مترو سوار شوید .

برایم سوال پیش آمد برق مترو از کجاست ؟

از خانم جوانی که کنارم نشسته بود سوال کردم شما مهندس هستی، گفت: نه ، گفتم میدانی این مترو چگونه حرکت می کند برق آن چطوری تامین می شود گفت بهش فکر نکردم ،

با خنده گفتم حالا اگر برق قطار بره چی می شود ، گفت نمی دونم

گفتم همه پیاده می شویم و قطار را هول می دهم ، هر دو خندیدیم ،