سفره دوازده متری مادرم  

اون روزها. اون پری روزیها. کسی با کسی قهر نمی کرد

میدونید چرا؟

چون کوچه ها آشتی کنون بود ،

صبح که داشتند می رفتند ،نماز صبح را در مسجد بخونند .رو به روی هم قرار می گرفتند،

و از خداوند شرمنده می شدند ،

یک توک پا ، با هم برویم کوچه آشتی کنون ،

دوستی های عمیق

دست دوستی ،چه زیبا بود ،پری روز