به یاد یلدا گویی ها هستیم ، جملات قشنگ قشنگ ، پیام های زیبا می فرستیم ،اما چرا ؟

میوه ها را نشان میدهیم ، ازآنها حکایت ها برای شب یلدا درست میکنیم ، فیلم میسازیم و لباس شب یلدا با نقش هندوانه را به تصویر میکشیم ، آجیل فروشیها را به برخ میکشیم ، اما چرا؟ 

یلدا راکش میدهیم ، بزرگ میکنیم ، احترامش میکنیم ، 

نمایشی کرسی می گذاریم چهل تکه روی کرسی پهن میکنیم ، مجمعه میگذارم داخل ان میوه می گذاریم ، تزیین میکنیم عکس و فیلم میگیرم ، چرا؟

ایا پدران ما یلدا را این طور بزک کرده بودند ، واقع بین باشیم ، آنها در منزلهای خود درکنار مادر و همسرو فرزندان خود  باهم چای می نوشیدن و هر چه داشتند میل می کردند و از شدت سرما در زیر کرسی خوابشان می برد و به احترام زمستان پر برف صبح از خواب بیدار می شدند و فصل تازه ای را آغاز می کردند ، 

وهیاهویی نداشتند ، چرا هندوانه دیشب رنگی نبود ، چرا انار نبود و الا اخر که از نوشتن آن شرم دارم ،

آنها زندگی میکردند ، به دیگران احترام می گذاشتند و اما ، احترام را رنگی نمی کردند ، !!!

بیاییم احترام بگذاریم و در خانه بمانیم  و امسال در نمایش نباشیم و رویا پردازی  نکنیم و عاقل باشیم ، 

سلامتی را در راس ذهن خود قرار دهیم ،

نه اجیل و انار هندوانه